رضاخان در 13 اسفند 1302 دست به كودتا زد و در عرصه سياسي كشور ظاهر شد. و در 9 آبان 1304 شاه ايران شد، وي كه با دخالت انگليسي ها به حكومت رسيد، برخلاف گذشته كه ابراز دينداري مي كرد، در دوران حكومت كوشيد احكام اسلامي را محو و ايران را به سبك اروپايي ها درآورد. طبيعي است كه پشتيبان فكري و اجتماعي وي همان روشنفكران غربزده اي بودند كه در دوران مشروطه قوانين ضد ديني را نهادينه كرده بودند. از اين روي رضاخان در حقيقت مجري آن سياست ها بود. بر خلاف آن چه مشهود است رضاخان اقدامات ضد حجاب را با خشونت آغاز نكرد، بلكه تحت تعليم و توصيه روشنفكران ابتدا كوشيد بسترهاي لازم را فراهم آورد. از جمله به زنان كليمي، ارمني و زرتشتي اجازه داد در انتخاب پوشش در جامعه اسلامي آزاد باشند. و دستگاه هاي انتظامي را نيز مامور حمايت از آنان كرد. از جمله در خرداد 1309 زماني كه يك زن كليمي بدون حجاب در مازندران رفت و آمد مي كرد و مورد اعتراض علما قرار گرفته بود، حكومت مازندران از آن زن پشتيباني كرد و اعتراض علما را نپذيرفت.
رضاشاه در مسيري كه در پيش گرفته بود، از حمايت همه جانبه نشريات، شاعران، هنرمندان و... بهره مند بود. و تمام آنان را به خدمت گرفته بود، لذا در اين دوره مطبوعات نيز به عنوان عوامل فرهنگي، مبارزه با حجاب را در اولويت كاري خود قرار داده بودند. روزنامه عصر آزادي چاپ شيراز در 23/5/1310 نوشت:
روح من از بس دچار درد و محن گشت
منزجر از اين فسرده قالب تن گشت
دختر سيروس و جم هنوز ندانم
از چه مقيد به اين سياه كفن گشت
بنابراين رضاشاه از سال 1307 تا 17 دي 1314 كه رسما كشف حجاب را اعلام كرد، از بسترهاي فرهنگي براي زمينه سازي استفاده كرد. حتي از زنان بي حجاب اروپايي، ژاپني، تركيه اي، هندي، سوريه اي، مصري و ... نيز براي شركت در كنگره ها (اتحاد زنان شرق) دعوت كرد تا قبح بي حجابي را بشكند و فضاي لازم را براي اعلام قانون بي حجابي اعلام كند. و اين چنين بود كه بالاخره سنگ آخر را هم نهاد و در 25 آذر 1314 وزارت معارف اين چنين بخشنامه كرد كه: مدارس موظف مي شوند به:
1 - تشكيل مدارس ابتدايي مختلط و استفاده از آموزگار زن
2- استفاده از لباس متحد الشكل توسط دختران در مدرسه و كوچه
3- تشكيل مجالس كنفرانس در دبستان ها و دبيرستان ها و دعوت از زنان و شوهران آن ها براي استماع خطابه و خواندن لايحه و اشعار توسط دختران و آموزش آداب معاشرت و ... مانند روال معمول در ممالك غرب ...
خدايا....
در لحظه هاي خيس نيايش
لحظه هايي از جنس پرستش
با تو سخن ميگويم گاه با زبان
گاه با اشك.....
بوي عطر ياس دارد جمعه ها / وعده ديدار دارد جمعه ها
جمعه ها بر عاشقان ايينه است / وعده گاه عاشقان ادينه است
جمعه ها دل ياد دلبر مي كند / نغمه يا بن الحسن سر مي كند . .