امام حسين (ع)مي فرمايد : من براي امر به معروف ونهي از منكر و اصلاح امت جدم قيام كردم .

 امر به معروف و نهي از منكر، در آموزه هاي قرآني در حوزه عمل اجتماعي ازجايگاه بسيار بالا وپرارزشي برخوردار است. از اين رو معتزله آن را در كنار توحيد و عدل و وعد و وعيد از اصول دين برشمرده وشيعيان آن را به عنوان دو اصل از اصول دهگانه فروع دين و از ضروريات آن داشته اند و گفته اند كه بنياد دين و شريعت بر نماز، روزه، حج، جهاد، خمس، زكات، امر به معروف، نهي ازمنكر، تولي وتبري است .مفهوم نهي از منكرنهي از منكر به معناي بازداشتن از هركاري است كه در حوزه امور ناپسند عقلي و عقلايي و شرعي قرار مي گيرد. چنانكه امر به معروف به معناي ترغيب و تشويق و فرمان دادن به كارهاي پسنديده عقلي و عقلايي و شرعي است .

 سيماى امر به معروف و نهي از منكر 

- امر به معروف، نشانه عشق انسان به مكتب است.
- امر به معروف، نشانه عشق انسان به مردم است.
- امر به معروف، نشانه تعهد و سوز و علاقه انسان به سلامتى جامعه است.
- امر به معروف، نشانه تولّى و تبرّى است.
- امر به معروف، نشانه آزادى در جامعه است.
- امر به معروف، نشانه ارتباط ميان آحاد مردم است.
- امر به معروف، نشانه فطرت بيدار است.
- امر به معروف، حضور و غياب واجبات است ؛ چرا نماز نخواندى ؟ چرا روزه نگرفتى؟
- امر به معروف، ضامن اجراى تمام واجبات و نهى از منكر، ضامن ترك همه محرمات است.
- امر به معروف، تشويق نيكوكاران در جامعه است.
- نهى از منكر، تلخ كردن كام خلافكاران است.
- امر به معروف و نهى از منكر، نشانه غيرت دينى، احساس مسئوليت و مشكلات مردم را مشكلات خود دانستن است.
- امر به معروف و نهى از منكر، نوعى قرنطينه روحى در برابر عيب‏ها و گناهانِ مُسرى است.
- امر به معروف و نهى از منكر، نوعى انضباط اجتماعى است؛ يعنى محدود كردن تمايلات اشخاص در برابر مصالحجامعه ؛ در واقع نوعى كنترل افراد لاابالى است.