در اين روز عبيدالله بن زياد مردم را در مسجد كوفه جمع كرد و خود بر منبر رفت و گفت : اي مردم شما آل سفيان را آزموديد و آنها را چنان كه مي خواستيد يافتيد و يزيد را مي شناسيد كه داراي سيره و طريقه اي نيكوست ، و به زير دستان احسان ميكند و عطاياي او بجاست و پدرش نيز چنين بود و اينك يزيد دستور داده است كه بهره شما را از عطايا بيشتر كنم و پولي را نزد من فرستاده است كه در ميان شما قسمت كنم و شما را به جنگ با دشمنش حسين بفرستم اين سخن را به گوش جان بشنويد و اطاعت كنيد .
سپس از منبر پايين آمد و براي مردم شام نيز عطايايي مقرر كرد و دستور داد تا در تمام شهر ندا كنند كه مردم براي حركت آماده باشند ، و خود و همراهانش به سوي نخيله حركت كرد و حصين بن تميم و حجار بن ابجر و شيث بن ربعي و شمر بن ذي الجوشن را به كربلا فرستاد تا عمر بن سعد را در جنگ با حسين كمك نمايند .
پس از اعزام عمر بن سعد به كربلا شمر بن ذي الجوشن اولين فردي بود كه چهارهزار نفر سپاهي آزموده براي جنگ با امام حسين عليه السلام اعلام آمادگي كرد و بعد يزيد بن ركاب كلبي با دو هزار نفر و حصين بن تميم با چهارهزار نفر و مضاير بن رهينه مازني با سه هزار نفر و نصر بن حرث با دو هزار نفر كه جمعا نوزده هزار نفر ميشدند را فرستاد .
در تعداد كل لشكرياني كه به همراه عمر بن سعد در كربلا حضور پيدا كردند تا با امام حسين ( عليه السلام ) بجنگند ، اختلاف است ولي نكته اي كه نبايد فراموش كرد اين است كه تعداد نظاميان جيرخواري كه از حكومت وقت ، حقوق و لباس و سلاح و لوازم جنگي دريافت مي كردند سي هزار نفر بوده است .