از اين رو در روز نوزدهم محّرم اين كاروان از كوفه به طرف شام حركت كرد، البته برخي نقل كردهانـد كه ابن زياد زنهاي غير هاشميه در كاروان اُسرا را با شفاعت اقوامشان آزاد كرد و فقط زنهاي هاشميه براي اسارت به شام برده شدند.
روايت امام سجاد(ع) از نحوه انتقال اسرا به شام
روايتي كه امام سجاد(ع) از چگونگي سفر كاوران اسرا به دمشق بيان كردهاند، به خوبي بازگو كننده شرايط سخت اسارت است.
1373سال پيش در چنين روزي اهلبيت سيدالشهدا (ع) را از كوفه به سوي شام حركت دادند و در كتاب «دانشنامه امام حسين» درباره حركت كاروان آلالله به سوي دمشق چنين آمده است: پيكى از سوى يزيد بن معاويه آمد كه به عبيدالله فرمان مىداد تا اثاث حسين (ع) و باقىماندگان خاندان و فرزندان و زنان او را به سوى يزيد، روانه كند.
پس از آن عبيدالله فرمان داد كه زنان حسين(ع) و كودكانش را آماده كنند و على بن الحسين(ع) را تا گردن در زنجير كنند، سپس آنان را با مُحفِّز بن ثَعلَبه عائِذى (از تيره عائذه قريش) و شمر بن ذىالجوشن، روانه كرد، آن دو، كاروان را آوردند تا نزد يزيد آمدند، امام سجاد(ع) در طول راه، با آن دو، كلمهاى سخن نگفت تا [به شام] رسيدند.
امام زينالعابدين(ع) درباره نحوه انتقال كاروان اسرا به دمشق فرمودند:«مرا بر شترى لَنگ و بدون جهاز، سوار كردند و سر امام حسين(ع) بر بالاى عَلَمى بود و زنانمان، پشت سرِ من بر اَسترانى بدون پالان، سوار بودند، كسانى كه ما را مىبردند، از پشت سر و گرداگردمان، با نيزه ما را احاطه كرده بودند و آزار مىدادند، اگر اشكى از ديده يكى از ما فرو مىچكيد، با نيزه به سرش مىكوبيدند تا آنكه وارد شام شديم، جارچى جار زد: اى شاميان! اينان، اسيران اهلبيتِ ملعوناند»