از امام علي ( ع ) نقل است كه : « گرد ماه وجودش حلقه زده بوديم ، من بودم و ديگر ياران او ، دوست داشتيم او بگويد و ما گوش كنيم ; ولي مثل بعضي وقتهاي ديگر از ما پرسيد : هر كسي چيزي گفت. با خود گفتم پاسخ را بايد از فاطمه بشنوم . نزد همسرم فاطمه آمدم. فاطمه جان ! پدرت ، رسول خدا ، از ما سوالي پرسيد كسي نتوانست پاسخ دهد. « چه چيزي را براي زن بهترين است ؟ » علي جان !«بهترين چيز براي زن آن است كه مرد (نامحرمي) را نبيند و مرد (نامحرمي) نيز او را نبيند» چون پاسخ فاطمه را به پيامبر گفت، پيامبر پاسخ او را پذيرفت و از صميم جان فرمود:« پاسخ فاطمه صحيح است، او پاره تن من است ! » منطق فاطمه اين است كه زن، گوهري گرانبها و فرشته اي آسماني است كه هر چه پوشيده تر ومحجوب تر باشد نزد خدا محبوبتر است و اين با فطرت او كاملاً سازگار است.منطق فاطمه اين است كه خود آرايي و خودنمايي زن نبايد در برابر چشم نامحرمان باشد، خداوند اين پند را به زن داده است تا قلب شوهرش را فتح كند و چنان قلب او را پر كند كه به زنهاي ديگر هيچ اعتنا نكند و طمع وصال آنان را در سر نپروراند.اما كساني كه افسار شهوت و هوس را رها كرده اند و تن به لذت حيواني داده و غرق در دنيا گشته اند.فرهنگ زندگي آنها چيز ديگري است : «خودآرايي، خودنمايي و چشم چراني; و در يك كلمه : آزادي حيواني» آنان شخصيت زن را در اينها مي دانند . از نگاه آنان زني كه با مدرن ترين آرايشها و زيباترين لباس ها خود را مي آرايد و با دل رباترين شيوه ها در جامعه جلوه گري مي كند و چشمانش به دنبال خواسته هاي نفساني اش مي چرخد، زني با فرهنگ، امروزي، مترقي و خوشبخت است; ولي واقعيت چيز ديگري است.